Rota Adana

Şehirlerin 01 Numarasını Keşfedin...

Şehrin uzmanlarından; konaklamak, yemek yemek, alışveriş yapmak veya ziyaret etmek için harika yerler bulun.

veya Kategorileri İncele

FESTİVALLER

PLANLA

Çukurova Deltasında Off-Road Safari

Portakal Çiçeği Karnavalını Kutla

24 Saatte Adana ve Kent Yaşamı

24 Saatte Adana ve Kent Yaşamı-Alternatif 2

KEŞFET

Seyhan Nehri üzerinde, tarihi bir konak içerisinde yer alan Adana Sinema Müzesi; sinema tarihini, Adana perspektifi ile sergilemeyi misyon edinmiş bir müzedir. Müzede, İrfan Atasoy’un “Killing” filminde kullandığı kostüm ile Yılmaz Güney, Abidin Dino ve Orhan Kemal’e ait heykeller ve sanatçılara ait özel eşyalar bulunmaktadır. Ayrıca 3 bin filmlik dijital arşiv ile kitaplar araştırmacılara açıktır. Adana Sinema Müzesi içerisinde yer alan Mehmet Baltacı Fotoğraf Müzesi’nde ise, en eskisi 1890 yılına ait olmak üzere çok sayıda tarihi fotoğraf makinesi sergilenmektedir. Araştırmacılar için, çoğu tarihi olmak üzere on bin civarında Adana fotoğrafı müze arşivinde yer almaktadır. Adres: Kayalıbağ Caddesi, 01010 Seyhan Telefon: (0322) 454 38 57 Hafta içi: 08.00 – 17.00 Cumartesi 09.00-17.00 Pazar: 10.00- 17.00 Ücretsiz

Eklenme tarihi: 11-02-2020

KARACAOĞLAN EDEBİYAT MÜZESİ

ATATÜRK BİLİM VE KÜLTÜR MÜZESİ

Milli Mensucat Fabrikası /Adana Müzesi / Historical National Textile Factory / Adana Museum

Geri

Milli Mensucat Fabrikası /Adana Müzesi / Historical National Textile Factory / Adana Museum

Adana’nın tarihi dokuma fabrikalarından biri olan Milli Mensucat Fabrikası, Türkiye’de açılan yedinci, Adana’da ise ilk tekstil fabrikasıdır. 1906 yılında Adana’nın azınlık vatandaşlarından Aristidis Kozma Simyonoğlu tarafından kurulan fabrika, yılda 5.4 milyon kuruş değerinde 150 ton iplik ve 470 bin metre Amerikan bezi üreterek bölge ekonomisine katkı sağlarken bulunduğu Döşeme Mahallesi’nin sosyal yaşamını da şekillendirmiştir.

Türk edebiyatının önemli kalemlerinden ve aynı zamanda Adanalı olan Orhan Kemal, Milli Mensucat Fabrikası’nda uzun yıllar memurluk yapmış ve bu fabrikada yaşananlar romanlarına esin kaynağı olmuştur. Yazarın ünlü romanı “Murtaza”ya isim veren, yazıldığı günden beri defalarca filmlere, oyunlara konu olan ana karakter Murtaza, Milli Mensucat Fabrikası’nın gece bekçilerinden biridir.

Fabrika, çalışan ve idarecileri için lojman ve bekar odaları tahsis etmiş; mahalle çocuklarının okuduğu bir ilkokul ve çalışanlar ile dışarıdan ihtiyaçları olanların kullanımı için bir hastane, spor kulübü ve lokal açmıştır. Zaman zaman dönemin güzel filmleri getirtilerek çalışanlara ve mahalle halkına sinema keyfi sağlanmıştır.

Adana ve çevresinde bulunan birçok arkeolojik esere ev sahipliği yapan Adana Bölge Müzesi 1972’den 2013’e kadar bugünkü Merkez Park’ın köşesindeki binasında hizmet vermiş, ancak bina yetersiz gelmeye başlamıştır. Böylelikle, Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından satın alınan Tarihi Milli Mensucat Fabrikasının bir kısmı Mayıs 2017’de Arkeoloji Müzesi olarak hizmete girmiştir. Tarihi fabrikanın diğer kısımlarının yenilenme çalışmaları devam etmekte olup, tamamlandığında altı farklı müzeyi çatısında toplayan dev bir müze kompleksi olacak, içerisinde Kent Müzesi, Tarım Müzesi, Sanayi Müzesi, Etnoğrafya Müzesi, Çocuk Müzesi ve Mozaik Müzesi yer alacaktır.

Historical National Textile Factory / Adana Museum

As one of the historical textile mills, the National Textile Factory of Adana, is the seventh in Turkey and the first in Adana. Founded in 1906 in the Döşeme District by one of the minority citizens of Adana, Aristis Kozma Simyonoğlu, the factory formed the social life of the neighbourhood while it was making an economic contribution to the region by producing 470 thousand meters of American cloth and 150 tons of thread for 5.4 million lira per year.

One of the most influential writers of Turkish literature born in Adana, Orhan Kemal, worked in the National Textile Factory for many years and his time in this factory became the source of inspiration for his novels. One of the night watchmen of the National Textile Factory called Murtaza is actually the protagonist of his famous novel “Murtaza” which became the plot of the movies over and over again since the day it was written.

The Factory provided lodgings and rooms for employees and executives alike, they opened a primary school for the children of the district, a hospital, sports club and a clubhouse for the workers of the factory as well for the residents of the district. Moreover, good movies of the period were screened at times for the employees and the people in the neighborhood.

Adana Museum Home to numerous artifacts found in and around Adana, the museum welcomed visitors from 1972 to 2013 in the Museum Building on the corner of the Central Park today, however, the building started to fall short of space. Thus, a part of the Historical National Textile Factory bought by the Ministry of Culture and Tourism was put into service as an Archeological Museum in May 2017. The renewal of the other parts of the historical factory is still ongoing and when it is completed it will become a mega museum complex that gathers six different museums under its roof. It will consist of a City Museum, Agriculture Museum, Industrial Museum, Ethnographic Museum, Children’s Museum and Mosaic Museum.

Eklenme tarihi: 10-05-2020

Tarihi ve Turistik Noktalar

Taş Köprü

Geri

Taş Köprü

Seyhan Nehri üzerindeki Taşköprü, eski çağlardan bu yana, Avrupa ile Asya arasındaki kervanların başlıca güzergâhını oluşturan ticaret yolu olan İpek Yolu üzerinde yer almaktadır. İleri teknoloji ve mühendislik bilgisinin kullanıldığı Taşköprü’nün, ilkin Roma İmparatoru Hadrianus (m.s. 117-138) tarafından yaptırıldığı dile getirilmektedir. Ancak köprünün en erken kitabesi Auxentius’a ait olup, 4. Yüzyılda yapıldığı tarihlenmektedir. Köprünün yapım ve tamirini gerçekleştirebilmek amacıyla nehir yatağının değiştirildiği de bilinmektedir. Roma dönemi köprü uygulamalarının mükemmel bir örneği olan Taşköprü; günümüzde, doğu-batı ekseninde 300 metre uzunluğa, 14 kemer gözüne ve 5 tahliye kemerine; yaklaşık 12 metre yüksekliğe ve ortalama 9.60 metre genişliğe sahiptir. 17. Yüzyılda Adana’ya gelen Evliya Çelebi; köprünün 21 gözlü olduğunu kaydetmiştir. O günden bu güne köprünün 7 kemeri toprak altında kalmıştır. Eski gravürlerde köprünün her iki başında da kemerli büyük kapı görülür. Bu kapılar, şehre girişi kontrol eder ve etrafındaki kale duvarları düşman hücumunda koruma niteliği taşırdı. Taşköprü, hac ve ticaret yolu üzerinde olması nedeniyle, Osmanlı Devleti tarafından da özel bir ilgiye mazhar olmuştur. Birçok Osmanlı Padişahı köprüye dair emirnameler göndermiştir. Mısır Valisi Mehmet Ali Paşa’nın Adana’yı işgali sırasında 1832’de, Adana Valisi Ziya Paşa tarafından 1879’da, son olarak da 2008’de onarım görmüştür. 2008’e kadar motorlu araç trafiğine de açık olan köprü, bu onarımdan sonra sadece yaya kullanımı için düzenlenmiştir.

Eklenme tarihi: 11-02-2020

Atatürk Parkı / Atatürk Park

Geri

Atatürk Parkı / Atatürk Park

Atatürk Parkı, Ulus Parkı’ndan sonra Adana’nın ikinci büyük yeşil alanı olarak 23 Nisan 1935’te Adanalıların katılımıyla hizmete girmiştir.

Parkın planını, Cumhuriyet’in erken dönemlerinde Ankara’nın şehir planını da hazırlayan Mimar Hermann Jansen çizmiştir. Parkın pek çok ihtiyacı giderecek bir etkinlik alanı olmasını düşünerek gazino, otel, konser alanı, çocuk oyun alanı, yüzme havuzu, tenis kortu, ayrıca geniş ve ağaçlı alanlar tasarlayan Jansen’in planı büyük ölçüde uygulanmıştır.

Parkın en önemli eserleri ise Atatürk Caddesi’ne bakan tarafında yer alan bronzdan yapılmış heykeller grubudur. Bu grubun en önemli elamanı, mermerden yüksek bir kaide üzerine yerleştirilmiş ayakta duran pelerinli Atatürk heykelidir. Atatürk heykeli daha aşağısında duran 3 farklı figürün arasında yer alır. Bir üçgen gibi dizilmiş bu figürlerden elinde 6 adet ok tutan çıplak erkek heykeli üçgenin tepesini temsil eder. Anıtın bir köşesinde, Kurtuluş Savaşı’nda, vurulan bir Mehmetçik’in tüfeğini devralarak mücadeleye devam eden kahraman Türk kadını; diğer köşesinde bir askerin önünde saygıyla eğilerek, askerin elindeki Türk bayrağını öpen bir kadın betimlenmiştir. Kaide ve çevre düzenlemesi Abdullah Ziya Bey, heykeller ise ülkenin önemli heykeltıraşlarından Ali Hadi Bara tarafından tasarlanmıştır.

Kasım 1937’de Adana’yı ziyaret eden Mustafa Kemal Atatürk, bu anıt kompleksini çok beğenmiş, heykeli ile bir araya geldiği ilk ve tek fotoğraf karesini burada vermiştir. Atatürk Parkı, açıldığından bu yana Adana’nın tören ve toplumsal buluşmalarına da ev sahipliği yaparak, bugün Cumhuriyet dönemiyle özdeşleşen kentin simgesel parklarından biri haline gelmiştir.

Atatürk Park

Atatürk Park came into service with the participation of the people of Adana on April 23, 1935 as the second biggest green area of Adana after Ulus Park.

The planning of the park was prepared by the Architect Hermann Jansen who prepared the city plan of Ankara as well in the early periods of the Republic. The plan of Jansen was applied to a great extent based on his designs such as refreshment bar, hotel, concert area, playground, swimming pool, tennis court as well as the wide woodland, as he planned to design the park to meet plenty of needs.

The most valuable structures of the park are the group of bronze monuments situated in the area facing Atatürk Street. The most important one among these is the Atatürk’s statue standing tall with his cloak, situated over a high marble bedplate. Atatürk’s statue takes place among 3 different figures. Among these figures aligned as a triangle, the nude one holding 6 arrows in the hand represents the top of the triangle. The statue of a woman who took over the weapon of her dead husband in the War of Independence represents one corner, and the soldier with his backpack kindly holding the hand of a kneeled woman represents the other. The bedplate and the environmental planning were made by Abdullah Ziya Bey, and the monuments were designed by the country’s leading sculpture, Ali Hadi Baran.

Mustafa Kemal Atatürk, having made a visit to Adana in November 1937, admired this monument complex and it was here where he had his first and only photo taken together with his monument. Atatürk Park, doing the honours since its opening date for ceremonies and public events in Adana, has become one of the symbolic parks of the city which is identified with the Republican period.

Eklenme tarihi: 11-02-2020

Büyük Saat

Geri

Büyük Saat

Osmanlı’da zamanın belirlenmesi özellikle de namaz vakitlerinin bilinmesi büyük önem taşımaktaydı. Güneşe bakarak namaz saatlerini bildiren kimseye “muvakkit”; zamanın ayarlandığı, uğurlu gün ve ayların belirlendiği, namaz vakitlerinin tayin edildiği, astronomi ve matematik gibi derslerin verildiği yere ise “muvakkithane” denirdi. Osmanlı’da ilk muvakkit, Fatih Sultan Mehmet döneminin ünlü astronomi ve matematik dehası Ali Kuşçu’dur. Osmanlı İmparatoru Abdülaziz zamanında Hacı Bekir Sırrı, Adana’ya sürgün edilir. Kayseri, Antakya ve Mısır’da ilmi sima (yüz okuma ve karakter tahlili), ilmi nücum (astroloji ve astronomi) ve kimya dersleri alan Bekir Sırrı Bey, Büyük Saat’in bulunduğu alana bir muvakkithane yaptırır. 1871 yılında yaptırdığı bu anıt sayesinde 2. Abdülhamid tarafından on altın lira maaşla ödüllendirilir. Deli lakabıyla anılan, 1865 yılında Adana’ya vali olarak tayin edilen Halil Paşa burada yol geliştirme çalışmalarında bulunmak ister ve muvakkithane yıkılır. 1881 yılında dönemin valisi Ziya Paşa zamanında yapımına başlanan saat kulesi, 1882 yılında Vali Abidin Paşa zamanında bitirilir. O tarihlerde belediye başkanı olan Adana eşrafından Hacı Yunuszade Efendi’nin kule yapımında yardımları olmuştur. Uzunluğu 32 metre olan saat kulesi, kare prizma şeklinde olup kulenin duvarları kesme taşlarla örülüdür. Temel derinliğinin 35 metre olduğu kaydedilen kulenin, Osmanlı döneminde yapılan saat kulelerinin en uzunu olduğu belirtiliyor. İnşa edildiği dönemde, kentin her yerinden görülebilen kule, Fransızların bölgeyi işgal etmesiyle tahrip edilerek kullanılamaz hale gelir. Saat bölümü, 1925 yılında Almanya’dan getirilen yeni bir makineyle değiştirilir. İnşa edildiği ilk dönemlerde resmi dairelerdeki görevlilerle vatandaşların mesailerini bu saate göre ayarladıkları bilinen saat, vakit belirleyen güçlü sesi ile Adana'nın birçok yerinden halen duyulmaktadır. Uzun yılların etkisi ve bakımındaki aksaklıklar sonucu duran saat, 2014 yılında restore ile tamir edilmiştir.

Eklenme tarihi: 09-03-2020

Adana Adliye Sarayı

Geri

Adana Adliye Sarayı

Adana’da Cumhuriyet’in ilanından sonra ilk adliye binası, Seyhan Kaymakamlığı’nın kuzeyinde yer alan, Ulus Parkı’nın karşısında bulanan ahşap bir binada hizmete başlamıştır. Nüfusun ve adli iş hacminin artması sonucu Adliye Binası, bugün bulunduğu alanın arkasında yer alan Lütfiye Akkan İşhanı ile Ceyhan İş Hanı’nın bulunduğu binalara taşınır. 1940’lı yıllarda ihtiyaçları karşılayamaz hale gelince, 1945 yılında Bayındırlık Bakanlığı Ulusal Mimari Proje yarışması düzenler. Birçok mimarın çok detaylı ve çeşitli projelerle katıldığı yarışma sonucunda, Abidin Mortaş, Nizamettin Doğu ve Feyyaz Tüzüner adlı mimarların ortak çalışması olan proje birinci olmuş, 1946 yılında anıtsal bir yapı olan tarihi Adliye binasının yapımına başlanmıştır.. 1948 yılında hizmete açılan bina bodrum katıyla birlikte 3 katlı olup, yapıya güney cephe boyunca uzanan basamaklarla ulaşılmaktadır. Yapının dış cephesinde, çatıya kadar uzanan 16 adet sütunun 16 Türk devletini simgelediği söylenmektedir. Binanın güney tarafında üç girişi bulunmaktadır. Her girişin üzerinde kör balkonlar yer almaktadır. Yapı, 1990 yılında Koruma Kurulu tarafından tescillenmiştir. İş hacminin artması sonucu ihtiyaçları karşılamayan binanın yanına önce yeni bir bina yapılmış, daha sonra farklı alanlara yapılan ek binalarda yetersiz kalınca Adana’nın Yüreğir ilçesinde kapsamlı bir binanın inşaatına başlanmıştır.

Eklenme tarihi: 09-03-2020

Bosnalı Salih Efendi Konağı

Geri

Bosnalı Salih Efendi Konağı

1865 yılında Mostar’da doğan fakat yöremizde Bosnalı Salih Efendi olarak tanınan Bosna-Hersekli Salih Mişeviç Efendi, balkanlarda yaşanan karışıklıklardan kaçarak önce, Mısır İskenderiye’ye sonra Hayfa’ya ve daha sonrada Tarsus’a gelerek bir un fabrikası açar. Memleketindeki tüm mal varlığını satarak gelen Salih Efendi, yaşanan sel baskınından dolayı fabrikasının zarara uğraması sonucu ailesi ile birlikte Adana’ya göç eder. Taş Köprü’nün yanı başında, günümüzde Hilton Oteli olarak kullanılan alanda, bir un fabrikası kurarak iş hayatına tekrar atılır. 1889 yılında “Seyhan Yalıları” bölümünde bir arazi satın alarak Bosnalı Salih Efendi Konağı olarak anılacak yalıyı inşa ettirir. Ne yazık ki mimarı bilinmeyen konak, üç katlı olup odalarla beraber birçok bölümden oluşmaktadır. Çatısında her yeri gören kule anlamına gelen bir Cihannüma ‘nın da yer aldığı konağın, güney ve doğu tarafından iki girişi bulunmaktadır. Hayırsever bir işadamı olan Bosnalı Salih Efendi, 1939 yılında kendi adını taşıyan bir cami inşa ettirir. 1948 yılında, kalp krizi sonucu vefat ettikten sonra oğullarından Sinan Bosna, Hacı Ömer Sabancı ile ortaklık kurar. Bu ortaklık sonucunda, un fabrikası olarak kullanılan fabrika, Bosnalıların Bos’unu Sabancıların Sa’sını, alarak Bossa Fabrikası ismini alır. Halil Avcı tarafından 2009 yılında satın alarak restore edilen konak, günümüzde butik otel olarak kullanılmaktadır.

Eklenme tarihi: 09-03-2020

İstiklal Ortaokulu

Geri

İstiklal Ortaokulu

Adana’nın zengin azınlık vatandaşlarından olan fabrikatör Hovace Atanas Tirpani tarafından 1902 yılında, kızına çeyiz olarak yaptırılan konak, kırmızı boyalı olması nedeniyle halk arasında “Kızıl Konak” olarak ünlenmiştir. Her ne kadar çeyiz olarak yapılmışsa da, kısa bir müddet Tirpani Fabrikası’nın idari binası olarak kullanılmıştır. Ermeni olayları ve 1.Dünya Savaşı sonrasında azınlık vatandaşların kentten ayrılmasından sonra, atıl kalan bina , 1916 yılında kısa bir süre Alman Okulu olarak kullanılmıştır. 1918 Ekim ayında bu binayı birkaç gün karargâh olarak kullanan Mustafa Kemal Paşa, buradan ayrılarak kolorduya yerleşmiştir. Mondros Ateşkesi ile Adana’yı işgal eden Fransızların işgal komutanlarından General E. Defuieux bu binayı askeri karargâh olarak kullanmıştır. Milli Kurtuluş Mücadelesinden sonra hazineye devredilen bina, Ağazade Hulusi adlı zengin bir hayırsever Adanalı tarafından 5000 altın liraya satın alınarak, sadece eğitimde kullanılmak üzere Milli Eğitime bağışlamıştır. İki katlı olan binanın çatısının güney kısımda iki adet kare planlı cihannüması vardır. Binanın tümünde irili ufaklı 25 kadar oda bulunmaktadır. İnce tuğla ile örülmüş olan binanın, kapı, pencere, panjur ve merdiven gibi ahşap doğrama parçalarının İtalya’dan sipariş edildiği belirtilmektedir. İkinci katta caddeye bakan ve binanın giriş kapısı sahanlığının üstünde bir balkon vardır. Bu balkonun batı kısmı binaya bağlı ise de doğu kısmı bir metre yükseklikte mermer kaide üzerinde dört metre boyunda oluklu mermer sütunların üstüne oturmuştur. Sütunların bütün başlıkları iyon mimarisi tarzındadır. İlk zamanlar Kız muallim mektebi olarak kullanılan bina, Erkek Lisesi, Muhtelit Ortaokulu ve nihayet İstiklal Orta Okulu olarak günümüze kadar gelmiştir.

Eklenme tarihi: 09-03-2020

Milli Mensucat Fabrikası

Geri

Milli Mensucat Fabrikası

Adana’nın tarihi dokuma fabrikalarından biri olan Milli Mensucat Fabrikası, Türkiye tarihinde 7.’nci, Adana’nın ise 1.’nci tekstil fabrikasıdır. 1906 yılında Adana’nın azınlık vatandaşlarından Aristidis Kozma Simyonoğlu tarafından kurulan fabrika, yılda 5.4 milyon kuruş değerinde 150 ton iplik ve 470 bin metre Amerikan bezi üreterek bölge ekonomisine katkı sağlamaya başlamıştır. Bölge de sanayi faaliyetler henüz gelişme aşamasına giremeden Birinci Dünya Savaşı başlar. Savaş sonucunda 20 Aralık 1918’de Fransız işgaline uğrayan kent işgalle birlikte sanayi faaliyetlerde büyük ölçüde etkilenir. Kurtuluş Savaşı’nın ardından 1922 yılında Türkiye ve Adana’yı terk etmek zorunda kalan fabrika sahipleri fabrikayı Fransız Rober şirketine satarlar. Fakat doğru dürüst çalıştırılamadan fabrika, önce Milli Emlak’a daha sonra da Adanalı Tüccar Şevket Bey idaresine geçer. 1926 yılında, Adana Milletvekili Katipzade Nuh Naci Yazgan, Kayserili Mizanzade yada Has Ağazade Nuri Has, Hamamcızade Seyit Tekin ve Mirzazade Mustafa Özgür ile bir ortaklık kurarak fabrikayı ihale sonucu 240.000 lira bedelle satın alırlar. Türk edebiyatının önemli kalemlerinden olan aynı zamanda Adanalı olan Orhan Kemal Milli Mensucat fabrikasında uzun yıllar memurluk yapmış ve bu fabrikada yaşananlar romanlarına esin kaynağı olmuştur. Yazarın ünlü romanı “Bekçi Murtaza” Milli Mensucat fabrikasının gece bekçilerinden biridir. Fabrika çalışanları ve idarecileri için lojman, mahalle çocuklarının okuduğu bir ilkokul ve çalışanlar ile dışarıdan ihtiyaçları olanlara bir hastane, spor kulübü, lokal , bekar odaları tahsis etmiş ve düzenlenen bir salonda ve bahçede zaman zaman dönemin güzel filmleri getirtilerek çalışanlara ve mahalle halkına film izlenmesi sağlanmıştır. Fabrika daha sonra SSK tarafından devralınmış, biriken borçlarına istinaden bazı makineleri satması, fabrikanın tamamen durmasına neden olur. Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından satın alınan Tarihi Milli Mensucat Fabrikası, restore edilerek Adana tarihi ve kültürü ile ilgili farklı temaların sunulduğu büyük bir müze kompleksi haline getirilmiştir.

Eklenme tarihi: 09-03-2020

Suphi Paşa Konağı

Geri

Suphi Paşa Konağı

Seyhan Nehrinin kıyısında yer alan yalılarından biri olan konak, 1882 yılında Fransız Reji (Tekel) çalışanları için idare ve lojman binası olarak inşa edilmiştir. 1902 yılında Ramazanoğullarından Suphi Paşa tarafından satın alınan konağa, ilave bölümler eklenmiştir. 15 Mart 1923 ve 13 Ocak 1925 tarihlerinde bu konakta misafir edilen Mustafa Kemal Atatürk eşi Latife Hanım’la bu konakta ikamet etmiştir. Uzun müddet kullanılmayan konak, 1981 yılında restore edilerek Atatürk Bilim ve Kültür Müzesi olarak hizmete açılmıştır. Atatürk’ün Adana Seyahatlerinin fotoğraflarının, etnografik malzemeler ile sergilendiği müze de, Kurtuluş Savaşı sırasında Adana ve çevresinin mücadelesi anlatılırken diğer taraftan da, 19. yüzyıl Adana yaşantısı hakkında bilgi verilmektedir. Müze kütüphanesi’nde en eskisi 1921 yılına ait Tarihi Adana Gazeterini inceleyebilir, avlusunda çay molası vererek, tarihi dokuyu hissedebilirsiniz. Atatürk’ün Adana’ya geliş tarihi olan 15 Mart’ta, her yıl; bu bina önünde resmi tören düzenlenmektedir.

Eklenme tarihi: 09-03-2020

Adana Gar Binası ve İstasyon Yerleşkesi / Adana Train Station & Its Premises

Geri

Adana Gar Binası ve İstasyon Yerleşkesi / Adana Train Station & Its Premises

Adana Tren İstasyonu; gar, sosyal tesisler, lojman ve bakım-onarım binalarıyla birlikte geniş bir alanı kaplayan bir yerleşke olarak, İstanbul-Bağdat Demiryolu Projesi kapsamında, Alman Deutsche Orient Bank desteğiyle Philipp Holzmann Şirketi tarafından inşa edilmiş ve 1911’de hizmete girmiştir.

Mekânsal ve mimari özellikleri dolayısıyla bir Alman ekolü ürünü olarak kurgulanmış olmasının yanı sıra yapı, Birinci Ulusal Mimarlık Dönemi’nin Adana’daki en görkemli örneklerinden birini oluşturmaktadır.

İstasyon yerleşkesi her ne kadar ulaşım hedefini gerçekleştirmek için kurulmuş olsa da, kentin mimari hafızası için yenilik taşıyan lojmanları, sosyal tesisleri, sağlık birimleriyle, modernleşme hareketinin başladığı kentsel ölçekte bir düzenleme olarak değerlendirilebilir. Alman Mimar Hermann Jansen 1930’lu yıllarda Adana imar planını hazırlarken, bu bölgenin gelişimini yeni istasyona göre hazırlamıştır.

Yığma yapım tekniği ile taş malzeme kullanılarak inşa edilen yapının plan ve cephesinde simetri hakimdir. Birinci Ulusal Mimarlık Dönemi’nin temel ilkeleri olan klasik Osmanlı mimarisinden alınan dekoratif unsurlar, yarımküre şeklindeki Osmanlı kubbeleri, destekleyici payandaları olan geniş çatı konsolları, sivri kemerler ve çini dekorasyonu ile yeni inşaat teknikleri olan betonarme demir ve çelik birleşimi özellikleri bu binada yer alır. Yapı, 1992 yılında kültür mirası olarak tescillenmiştir.

İlk yapıldığında orta kısım tek katlı olarak inşa edilmiş, daha sonra mimari özelliklerine uygun şekilde 1944’te bir kat ilave edilmiştir. Bölge Müdürlüğü 1976’da istasyonun karşısında yer alan sekiz katlı binaya taşınana kadar bu ilave katta hizmet vermiştir.

Adana Garı’nın tam önünde yer alan ve günümüzde merhum araştırmacı gazeteci Uğur Mumcu’nun adıyla anılan meydan, Cumhuriyet Dönemi boyunca resmi geçit ve merasimlerin düzenlendiği, devlet büyüklerinin halka hitaplarını gerçekleştirdiği, Adana’nın en önemli meydanı olarak bugün işlevini hala korumaktadır.

Adana Train Station & Its Premises

Adana Train Station, constructed by Philipp Holzmann Company, initiated by Deutsche Orientbank, was put into service in 1911 within the scope of Istanbul-Baghdad Railways as a campus occupying a wide area with its station, social complexes, lodging and maintenance-repair buildings.

As it is designed as a structure of German movement due to its spatial and architectural features, the building is considered to be among the most spectacular models of the First National Architectural Period in Adana.

Despite the fact that the station campus was founded for transportation, together with its lodgings, social complexes and health units that bring innovation to the architectural memory of the city, it can be qualified as a design attempt at an urban scale starting the modernization movement. When the German Architect Hermann Jansen prepared the municipal plan of Adana in the 1930’s, he designed the development of this area based on the new station.

Constructed by masonry construction practice by using stone material, it is a balancing building in terms of construction plan and building frontage. Decorative elements, the hemispherical Ottoman domes, wide roof cantilevers with supporting buttresses, lancet arches and glazed tile decorations as the fundamental principles of the Primary National Architectural Period, taken as a model from the classical Ottoman architecture; and its reinforcing iron and steel features which are among the current construction techniques are all found in this building. The building was registered as a cultural heritage in 1992.

When it was first built, the center section was constructed as a single-storey and then in 1944, another floor was added in compliance with its architectural features. Likewise, the Regional Quarter continued to give service on this additional floor till it was moved to the eight-storey building located across the station.

The square, located right in front of the Station Building and today named after the deceased Investigative Journalist Uğur Mumcu, still maintains its characteristics as the most significant square of Adana hosting parades and formal ceremonies as well as statemen’s public speeches throughout the Republican Period.

Eklenme tarihi: 10-05-2020

75. Yıl Sanat Galerisi / 75th Year Art Gallery

Geri

75. Yıl Sanat Galerisi / 75th Year Art Gallery

Günümüzde 75. Yıl Sanat Galerisi olarak kullanılan bina, 1935 yılı Hermann Jansen planında tasarlanmasına rağmen ancak 1953’te yapılarak bitirilen Şehir Oteli’nin günümüze ulaşabilen kısmını oluşturmaktadır.

1955-1962 arası otel olarak kullanılan yapı, her ne kadar Adana’nın en modern oteli olsa da tam kapasite ile asla çalışamamıştır. 1962-1967 yılları arasında “Özel Çukurova Koleji” olarak hizmet vermiş, 1967’den 1979 yılına kadar da Adana İktisadi Ticari İlimler Akademisi tarafından kullanılmıştır.

1979’dan sonra tekrar Adana Belediyesi’ne geçen bina, Evlendirme Memurluğu, Sular İdaresi, Sağlık Müdürlüğü gibi çeşitli kurumlarca kullanılmış, salonu düğünlere tahsis edilmiş, bodrum kat ise antreman salonlarından Belediye Matbaası ve bando takımı meşk hanesine kadar çeşitli amaçlar için kullanılmıştır.

1985 yılında yıkımına karar verilen binanın arsası Atatürk Parkı’na entegre edilmiş sadece lobi salonu bırakılarak Sanat Galerisi’ne dönüştürülmüştür.

75th Year Art Gallery

Today, the building used as the 75th Year Art Gallery forms part of the City Hotel which was designed by Hermann Jansen in 1935 yet completed in 1953. It served as a hotel between 1955-1962, the building, even though considered to be the most modern hotel in Adana, could never be run in full capacity.

Between 1962-1967, it served as “Çukurova Private College”; then from 1967 to 1979, it was used by Adana Academy of Economics and Commercial Sciences. Taken over by the Municipality of Adana once again in 1979, the building was used by several Directorates such as The Office of a Registrar of Civil Marriages, Directorate of Waters, Directorate of Health. Its hall was allocated for wedding ceremonies and the basement floor was used for several purposes such as a training hall, municipality printing house and reserved for the municipality marching band practices.

The building decided to be demolished in 1985, was later integrated to Atatürk Park and it was only the lobby hall that was left and turned into an Art Gallery.

Eklenme tarihi: 10-05-2020

Bahri Paşa Çeşmesi / Bahri Paşa Fountain

Geri

Bahri Paşa Çeşmesi / Bahri Paşa Fountain

1901 yılında Osmanlı Padişahı 2. Abdülhamid’in tahta çıkışının 25. yılı anısına, Adana Belediye Meclisi tarafından inşa ettirilerek Kuruköprü Meydanı’na yerleştirilmiştir.

Orijinal ismi Hamidiye Çeşmesi olmasına rağmen çeşme, o sırada Adana’da vali olarak bulunan Süleyman Bahri Paşa’nın adıyla anılmaya başlanmıştır.

1952’de, Kuruköprü’de yapılan yol genişletme çalışmaları nedeniyle tekrar yapılacağı belirtilerek yıkılmıştır. 1992 yılında Adana Valiliği’nin girişimiyle Mimar Zeynep Çavuşoğlu’nun eski fotoğraflarından hareketle tasarladığı dörtgen biçimiyle bir imitasyonu, bugün yer aldığı parkın güneydoğu köşesine inşa edilmiştir.

İki katlı barok tipte bir çeşme olan Bahri Paşa Çeşmesi, ilk yapıldığında bazı kayıtlarda üç, bazılarında ise dört köşeliymiş. Çeşmenin ikinci katında, iki sütunçe arasında yer alan kitabelerinden, çeşmenin iki katlı ve dört yanında kitabeleri olduğu anlaşılmaktadır. Çeşmenin replikasında muslukların üzerinde oval madalyon içerisinde yer alan kitabelerin orijinalleri Adana Müzesi'nde sergilenmektedir.

Bahri Paşa Fountain

The fountain, having been constructed by Adana City Council in commemoration of the 25th anniversary of the Ottoman Emperor Abdul Hamid II accession to the throne in 1901, was located in the Kuruköprü Square.

Although its original name is Hamidiye Fountain, it was started to be named after Süleyman Bahri Pasha who was the governor of Adana at the time.

The fountain was demolished for road enlargement works at Kuruköprü in 1952. Then in 1992, with the initiatives of Adana Governorship it was rebuilt. With reference to the old photographs, an imitation of the fountain in quadrangular form, designed by Zeynep Çavuşoğlu. Built on the southeast part of the park where it is today.

Bahri Pasha Fountain, with its two-story baroque style, triangular in some records and quadrangular in others. On the second floor of the fountain, based on the tablets located between two colonnettes, it is understood that the fountain is two-storey and has tablets on four sides surrounding it. The tablets which are not existent on the new fountain but are exhibited in Adana Museum currently, are found in oval medallion forms on the body of the fountain, on the first floor. However, the first architect of the fountain is unknown.

Eklenme tarihi: 10-05-2020

Adana Halkevi Binası / Adana Community Center

Geri

Adana Halkevi Binası / Adana Community Center

Halkevleri Atatürk’ün direktifleriyle kurulmuş, kısa zamanda ülkenin dört bir yanına yayılarak önemli bir kültür kurumu haline gelmiştir. 1951’de kapatılana kadar Türkiye’nin hedeflediği çağdaş medeniyet seviyesine ulaşma amacına uygun şekilde çalışarak çok önemli bir görev üstlenen Halkevleri ulusun gurur kaynağı olmuştur.

Adana Halkevi 24 Şubat 1933’te, eski Hükümet Konağı’nın karşısındaki Türkocağı binasında açılır. Bina ihtiyaçları karşılayamayınca yeni bir bina yapılması için yarışma açılması kararı alınmış, ancak dönemin ünlü mimarı Seyfettin Arkan’ın projesi uygulanmıştır. 25 Ekim 1940’da hizmete açılan ve modern tarzda inşa edilen yeni Halkevi Binası’nda kentin ilk kapalı sinema salonu, tiyatro salonu, idareciler için bürolar, sergi salonu ile çalışma alanları tasarlanmıştır. Binanın sağ ve sol tarafında yer alan sekizer adet sütunun 16 Türk Devletini, merdivenlerden çıkılarak fuayeye girilen kapıların kenarlarında yer alan 6 adet meşaleli sütunun da 6 Ok’u temsil ettiği belirtilir.

Halkevi mensupları bu yeni binada 11 yıl çalışmalarını sürdürdükten sonra 1950 seçimlerini kazanan Demokrat Parti, 1951’de yurt çapında tüm halkevlerini kapattırır. Bina 1951’de Adana Belediyesi’ne kiraya verilir, 1953’de TBMM’ne yapılan bir teklifle Belediye binaya tamamen sahip olur.

1950’li yıllarda Türkiye fotoğrafçılığında önemli bir yere sahip olan Şinasi Barutçu tarafından Türkiye’nin ilk renkli fotoğraf sergisi gibi pek çok sergi, Adana Halkevinde açılmıştır. Abidin Dino, Arif Dino, Yaşar Kemal, Orhan Kemal, Mustafa Sağyaşar gibi Adana’nın önemli sanatçılarının bu binada bir araya geldikleri ve eğitimlere katıldıkları bilinmektedir. Halen binanın bir bölümü Adana Büyük Şehir Belediye Başkanlık ofisleri olarak kullanılmaktadır. Ayrıca tiyatro ve konser salonu, Adana Büyükşehir Tiyatrosu ve özel tiyatroların oyunlarına, Çukurova Devlet Senfoni Orkestrası’nın konserlerine, fuaye salonu da çeşitli sergilere ev sahipliği yapmaktadır.

Adana Community Center / Adana Metropolitan Municipality Concert Hall

Community centers were founded by the order of the founder of Turkish Republic, Atatürk, and became a crucial cultural institution all over the country. By 1951, until these centers were closed, they turned out to be the source of pride of the nation taking on a major task by serving in compliance with the purpose of reaching the contemporary civilization level that Turkey aimed for.

On February 24, 1933, Adana Community Center was opened in the building of Türkocağı across from the old Government Office. In time, as the building could not satisfy the needs, it was decided to run a contest for the construction of a new building, yet, it was the project of the famous architect of the period, Seyfettin Arkan, which was applied eventually. Put into service on October 25,1949, the first cinema hall, theatre hall, administration offices, exhibition hall as well as workstations were designed in this new, neoterically constructed Community Center. It is stated that the eight columns each on both sides of the building represent the 16 Turkish States and 6 columns with torches on each side of the foyer doors represent the 6 arrows of CHP (Republican People’s Party).

The community members worked in this new building for 11 years until the Democratic Party

won the elections in 1950 and closed all community centers across the country. The building was leased out to the Municipality of Adana in 1951, and by the proposal of TBMM (the parliament) in 1953, the building was assigned to the Municipality.

Adana Community Center hosted countless exhibitions among which there was the first color photograph exhibition of Şinasi Barutçu who had an important place in the field of photography in Turkey by 1950’s. It is known that many esteemed artists, writers such as Abidin Dino, Arif Dino, Yaşar Kemal, Orhan Kemal, Mustafa Sağyaşar were coming together and participating in the courses here in this building.

A part of this building is still used as the offices of the Metropolitan Municipality. Besides, the

theatre and concert hall of the building is home to the plays of Adana Metropolitan Municipality

Theatre and private theatres as well as the concerts of Çukurova State Symphony Orchestra; and the in foyer welcomes various exhibitions.

Eklenme tarihi: 10-05-2020

Eski Adana Müzesi / Old Adana Museum

Geri

Eski Adana Müzesi / Old Adana Museum

Türkiye’nin en eski müzelerinden biri olan Adana Müzesi 1924’de açılmış, çevredeki ören yerlerinden toplanan sütunlar, sütun başlıkları, lahitler ilk olarak eski Çevik Kuvvet binasının bahçesinde toplanmıştır. 1928’de Alyanakzade Hakkı Kamil Bey görevlendirilmiş ve eserler Cafer Ağa Cami’nin medresesinde teşhir edilmeye başlanmıştır. 1937’den itibaren Kuruköprü’deki Aziz Nikolas Rum Ortodoks kilisesinde (şimdiki adı Kuruköprü Anıt Müzesi) hizmet veren Müze’ye, müze müdürü Ali Rıza Yalgın yörenin etnoğrafik eserlerinin de sergileneceği bir bölüm eklemiş, eserlerin sayısı yıldan yıla artınca bir Müze Binası yapımı şart olmuştur.

1972 yılında açılan Adana Müzesi, Milli Eğitim Bakanlığı mimarı Yüksek Mimar İhsan Kıygı tarafından projelendirilmiş ve Adanalı mimar Ulvi Özdemir tarafından uygulanmıştır. O dönemde Türkiye’nin sekiz kenti için projelendirilen müze binaları her ne kadar tip proje olarak tasarlansa da, yapılan araştırmalar hiç birinin Adana Müze Binasıyla benzerlik taşımadığını göstermiştir. Dönemin hakim anlayışına göre yalın modernist çizgiler taşıyan yapı şeffaf giriş ve fuaye alanları ile birbirine bağlanan üç ana kütleden oluşmaktadır. 2019 yılında Adana

Mimarlar Odası’nın girişimleriyle, iklim ve coğrafyayı dikkate alan bölgesel özelliklerin de tasarıma katıldığı, hatıra ve estetik değerleriyle kent belleğinde yer etmiş yapılardan biri olduğu gerekçesiyle binanın tescillenmesine karar verilmiştir. 2017’de Adana Müzesi, Kültür Bakanlığı tarafından restore ettirilen Tarihi Milli Mensucat Fabrikası’na taşınmış ve binanın bir kısmı ABŞB tarafından Evlendirme Dairesi olarak kullanılmaya başlanmıştır.

Old Adana Museum

One of the oldest museums in Turkey, Adana Museum was opened in 1924 and the columns, column headers and the sarcophagi collected from the archeological sites were initially gathered in the garden of the riot police building. In 1928, Mr. Alyanakzade Hakkı Kamil was appointed to display the artifacts in the madrasah of Cafer Ağa Mosque. Providing service in the Saint Nikolaos Eastern Orthodox Church (currently called as Kuruköprü Monumental Museum) at Kuruköprü area since 1937, the museum exhibits the ethnographic work of arts of the area in a section added by the Museum Director Ali Rıza Yalgın. As the number of the artifacts increased year by year, it became inevitable to construct a museum building. Opened in 1972, Adana Museum was designed by the architect of the Ministry of Education, the Master Architect İhsan Kıygı, and implemented by the Adana resident Architect Ulvi Özdemir.

Although the museum buildings conceptualized for the eight cities of Turkey were designed as typical projects in that period, the researches show that these structures bear no resemblance to the Adana Museum Building. Bearing plain, modernist lines in compliance with the dominant understanding of the period, the structure is composed of three main blocks that connect the transparent entrance and the foyer halls.

With the initiatives of Adana Chamber of Architects in 2019, the building was decided to be registered on grounds of involvement of regional climatic and geographical characteristics in the design, and of being among the structures which left a mark in the memories with its nominal and aesthetic values. In 2017, the Adana Museum moved to the Historical National Textile Factory reconstructed by the Ministry of Culture, and a part of the building was started to be used as the Wedding Registry Office by the Metropolitan Municipality of Adana.

Eklenme tarihi: 10-05-2020

Merkez Park / Central Park

Geri

Merkez Park / Central Park

Merkez Park, Seyhan Nehri’nin her iki yakasında toplam 303.000 metrekare alana sahiptir ve 2004 yılında açıldığında Türkiye’nin en büyük şehir parkı olmuştur. Park içerisinde yaya yolları, 2100 kişi kapasiteli bir amfi tiyatro, umumi tuvalet, çeşme ve heykeller, oturma terasları, çocuk parkı, sağlıklı yaşam ve spor aktivite alanları, ayrıca şehrin önemli festivallerinin de gerçekleştiği açık alanlar bulunmaktadır.

Bugün Merkez Park’ın yer aldığı alanda eskiden geniş narenciye bahçeleri, günümüzde Evlendirme Dairesi olarak kullanılan eski Adana Müze Binasının arkasında ise Şehir Otogarı yer almaktaydı. 90’lı yıllar boyunca dönüşmeye devam eden bölgeden öncelikle otogar taşınmış, parkın kuzeyinde yer alan Galleria Alışveriş Merkezi 1992’de Adana’nın ilk AVM’si olarak açılmış ve 2000’li yıllara kadar kentin önemli cazibe noktalarından biri olmuştur.

Güneyinde yer alan Sabancı Merkez Cami, hizmete girdiği 1998’den yakın zamana kadar Türkiye’nin en büyük camisiydi. 1998’de alanda yer alan 100 civarında ev yıkılmış, Sinanpaşa Yaya Köprüsü ile nehrin iki yakası birleştirilmiş, 2003 yılında başlanan bugünkü peyzaj düzenlemesi 2004’de tamamlanmıştır.

67 türden 28.378 ağaç ve çeşitli kokulu çiçekler barındıran parkın etrafında 2200 metrelik bir koşu/bisiklet parkuru bulunmaktadır. Ayrıca Seyhan Nehri boyunca devam eden yürüyüş/bisiklet yolu, Dilberler Sekisi ve Yaşar Kemal Parkı ile devam ederek Seyhan Barajına kadar toplam 7 km.yi bulmaktadır. Parkta ayrıca gezi treni, Galleria’nın Seyhan nehrine bakan tarafında Çıkartma Gemisi ve Deniz ve Tatlısu Balıkları Replika Koleksiyonu, Gondol Marina ve Yüreğir tarafında da şehri tepeden izleyebileceğiniz bir Saat Kulesi yer almaktadır.

Central Park

Central Park, with its 303.000m² area bestriding on both banks of Seyhan River, became the biggest public park of Turkey when it was opened in 2004. In this park, there are ped-ways, an amphitheatre with a capacity of 2100 people, public conveniences, fountains and statues, sitting areas, a playground, a fitness and a play field as well as open fields where the most important festivals of the city are organised.

The location of the Central Park today was used to be occupied by wide orange groves and the Bus Terminal was located behind the previous Adana Museum which serves currently as the Wedding Registry Office. This region went on transforming throughout the 90’s and the Bus Terminal was among the first buildings that was moved. Later on, the Galleria Shopping Mall, located in the northern part of the Park, was opened in 1992 as the first Mall of Adana and it became the greatest attraction point of the city till the 2000’s.

Then, there is the Sabancı Central Mosque situated in the south part of the park which used to be the biggest mosque in Turkey when it was opened in 1998, until recently. In 1998, 100 houses in the area were demolished and Sinanpaşa Pedestrian Bridge connected the banks of the river. Thus, the present landscape design which was started in 2003 was completed later in 2004.

Accommodating 28.378 trees from 67 different species and various sweet-smelling flowers, the park is surrounded with a 2200 meters of running/cycling track. Moreover, the walkway/cycling track by Seyhan River reaches 7 km ahead along Dilberler Berm and Yaşar Kemal Park until the Seyhan Dam. Furthermore, there is an excursion train in the park, a Landing Craft and a Saltwater & Freshwater Fish Replica Museum, a Gondola Marina on the riverfront of Galleria as well as a Clock Tower where you can see panoramic view of the city on the Yüreğir side.

Eklenme tarihi: 10-05-2020

Sabancı Merkez Cami / Sabancı Central Mosque

Geri

Sabancı Merkez Cami / Sabancı Central Mosque

Seyhan Nehri kenarında 1998’de açıldıktan sonra Adana kent siluetinin en görkemli abidelerin biri haline gelen camide 28,500 kişi aynı anda ibadet edebilmektedir ve yapı Türkiye’nin en büyük camilerinden birisidir. Sabancı Merkez Cami’nin, Selimiye ve Sultanahmet Camilerinin mimarilerinden etkilenerek tasarlandığı bilinmektedir. Matematiksel boyutlardaki şifrelerin konu edildiği caminin, dört mezhebi ve dört halifeyi simgeleyen dört yarım kubbesi, İslam’ın beş şartını simgeleyen beş kubbesi ve imanın altı şartını simgeleyen altı minaresi bulunmaktadır. Caminin 32 metrelik kubbesi, İslam’ın 32 farzını, avluda yer alan 28 kubbe, Kuran’da adı geçen 28 peygamberi, 99 metrelik minareler, Allah’ın 99 ismini ve ana kubbede bulunana 40 pencere ise; 40 rekat namazı ve Hz. Muhammed’in peygamber olma yaşını simgelemektedir.

Adana’nın altı minareli tek camisi olan Sabancı Merkez Camii’nin yapımına Adana Müftülüğü tarafından başlanmış, Sabancı ailesinin desteğiyle tamamlanmıştır. Mimar- Mühendis Necip Dinç tarafından tasarlanan caminin içindeki hatları hattat Hüseyin Kutlu, nakış ve çinileri mimar nakkaş M. Semih İrteş gerçekleştirmiştir. Mihrap, minber, kürsü, taç kapı ve diğer kapılar mermer olup bunları Nihat Kartal, ahşap kündekâri stilde çivi kullanılmadan yapılan kapıları ise Ahmet Yılçay gerçekleştirmiştir. Caminin vitraylarını Abdülkadir Aydın, mukarnas işlerini ise Ali Turan tasarlamıştır. Kıble cephesinde bulunan dört adet pano, dünyada en büyük cami panolarıdır.

Sabancı Central Mosque

The most spellbinding mosque, opened in 1998 by the Seyhan River bank, became one of the most majestic structures of the urban skyline in Adana which hosts 28,500 worshippers all at once. The structure is one of the biggest mosques in Turkey. It is known that the design of Sabancı Central Mosque was inspired by the architectures of Selimiye and Sultanahmet Mosques. Designed with mathematical dimensions, the mosque contains the following: the four semidomes represent the four cults and the four caliphs, the five domes represent the five pillars of Islam, and the six minarets represent the six pillars of faith. Likewise, the 32 meters high dome symbolizes the 32 duties of islam, the 28 domes in the courtyard symbolize the 28 prophets mentioned in Koran, 99 meters high minarets symbolize

the 99 names of God, and the 40 windows of the main dome symbolize the 40-rakat prayer as well as Muhammad’s age of prophetic office.

The construction of Sabancı Central Mosque as the only mosque in Adana with six minarets was started by the Adana Muftiate and completed with the contribution of the Sabancı Family. Designed by the Architect Engineer Necip Dinç, the mosque’s calligraphies were performed by the Calligrapher Hüseyin Kutlu and the paintings and tile patterns were implemented by the Architect Muralist M. Semih İrteş. The mihrab, the minbar, the lectern, the crown gate and the other doors made of marble were all made by Nihat Kartal; and the doors with wooden kundekari style without the use of nails were built by Ahmet Yılçay. The stained glasses of the mosque were made by Abdülkadir Aydın and the muqarnas works were produced by Ali Turan. Lastly, the four panels facing qibla are the world’s biggest mosque panels in size.

Eklenme tarihi: 10-05-2020

Adana'nın Mahalleleri ve Semtleri

Abidinpaşa

Geri

Abidinpaşa

Adana’nın en eski tarihi eserlerinden biri olan, Taş Köprünün batı bölümünden başlayan bu cadde de, Roma döneminde sütunlu bir yolun olduğu söylenmektedir. Bu düşünceyi, cadde üzerinde yer alan, Merkez Bankası’nın inşası sırasında “Lir çalan Orpheus Mozaiği”nin çıkması desteklemektedir. Abidin Paşa Caddesi, ismini 1881-1885 tarihleri arasında Adana’da valilik yapan Abidin Paşa’dan almaktadır. Hariciye Nazırlığı (Dışişleri Bakanlığı) görevine kadar yükselmiş, yedi dil bilen eğitimli ve kültürlü bir devlet adamı olan Abidin Paşa, valiliği döneminde dar ve biçimsiz olan bu caddenin işlevsiz kalmasına göz yummamış. Burada yer alan bazı binaları yıktırarak, bazılarını da tıraşlatarak caddeyi, Taş Köprü başından, Tarsus Kapısı (caddenin sonu) denen mevkiiye kadar genişletmiştir. Cadde ilk zamanlarda olduğu gibi, günümüzde de iş merkezinin olduğu bir mevkii olmuş, Adana Ticaret Odası başta olmak üzere yerel ve ulusal bankaların şubeleri bu cadde üzerinde açılmıştır. Bu sebeple cadde halk arasında Bankalar Caddesi olarak da anılmaktadır. Adananın ilk pamuk çırçır fabrikalarından biri olan Fransız mühendis J.Daudet’in Fabrikası da bu cadde üzerinde bulunmaktaydı. Bu fabrikanın yerinde günümüzde Türkiye İş Bankası bulunmaktadır. Abidin Paşa, 1943 yılında dönemin siyasi yapısından dolayı, Adana’yı bir kaç yıl, zorunlu ikametgah olarak seçen, ressam Abidin Dino ve karikatürist Arif Dino’nun dedesidir. Ve ne tesadüftür ki Abidin Dino, dedelerinin adını taşıyan bu caddede yer alan, kentin önemli gazetelerinden Türksözü Gazetesi’nde çalışmış ve bu cadde üzerinde oturmuştur.

Eklenme tarihi: 09-03-2020

Reşatbey ve Cemalpaşa Mahalleleri / Reşatbey and Cemalpaşa Districts

Geri

Reşatbey ve Cemalpaşa Mahalleleri / Reşatbey and Cemalpaşa Districts

19. yüzyıl sonlarından itibaren tarım ve sanayinin kentte hızla gelişmeye başlamasıyla nüfus artışı hızlanmış, İstanbul-Bağdat Demiryolu hattının bir parçası olarak Yeni İstasyon’un 1911’de tamamlanmasıyla birlikte 20. yüzyıl başlarında Adana’na kuzeye doğru gelişmeye başlamıştır.

Cumhuriyet’in ilk yıllarına gelindiğinde ülke çapındaki modern şehircilik politikaları Adana kentinin de gündeminde yer alırken kent ölçeğinde çalışmalar başlamış, kentin ilk şehir planı Adana Belediyesi tarafından 1932-1940 yılları arasında Ankara’nın da şehir planlamasını yapan Hermann Jansen’e çizdirilmiştir. İmar planının uygulanmaya başlandığı bu dönem, toprak ve fabrika sahiplerinden oluşan sosyal sınıfın ekonomik gücünün arttığı dönemle örtüşmüş ve bu grup tarihi kent merkezi ile yeni İstasyon arasında oluşturulan planlı bölgelere yerleşmeye başlamıştır.

Kurtuluş, Çınarlı, Reşatbey ve Cemalpaşa Mahalleleri, “Asfalt Cadde” olarak anılan Atatürk Caddesi, İstasyon Caddesi olarak bilinen Ziyapaşa Bulvarı ve Gazipaşa Bulvarı bu gelişmeler sonrasında oluşmuştur. Söz konusu mahallelerde kısa sürede bakımlı bahçelerle çevrili modern mimarinin nitelikli örneklerinden oluşan konutlar inşa edilmiş, 1960’lardan itibaren, üç-altı katlı aile apartmanları da inşa edilmeye başlanmıştır.

1980’lerden başlayarak günümüze kadar devam eden süreçte önce bir döneme damgasını vuran iki katlı bahçeli konutlar, ardından da Adana’nın ilk apartmanları yıkılarak yerini bugünkü betonarme çok katlı apartmanlara bırakmıştır. 1960’lardan itibaren kentin sosyal ve kültürel yaşamının yoğunlaştığı, şehrin D-400 karayoluyla Demiryolu arasında kalan semtlerine son eklenti, Seyhan nehri kıyısının düzenlenerek şehrin en geniş yeşil alanının bölgenin doğusunda, Merkez Park adıyla 2004’te hizmete girmesi olmuştur.

Söz konusu bölge, Adana’nın bugünkü çok merkezli yapısına rağmen halen tören ve festivallerin düzenlendiği, şehrin sosyal ve kültürel cazibe merkezi olma özelliğini sürdürmektedir.

Reşatbey and Cemalpaşa Districts

As the agricultural and industrial developments started to gain pace in the city as of the later 19th century, the population growth increased accordingly. In the meantime, with the completion of the new train station in 1911 as a part of Istanbul-Baghdad Railway line, it became evident that the development pace of Adana in the early 20th century was northbound.

As of the early years of the Republican Period, the countrywide modern urbanisation policies remained on the agenda and the construction works started across the city of Adana. Upon the request of the Municipality, the initial city plan was made by Hermann Jansen between the years 1932-1940 who prepared the city plan of Ankara as well.

This period, in which the development plan was started to be implemented, corresponded to the period of rising economic potential of the social class composed of land holders and industrialists. Consequently, the aforesaid social group started to settle down in the constructed regions between the historical city centre and Yeni İstasyon. Kurtuluş, Çınarlı, Reşatbey and Cemalpaşa Districts, as well as Atatürk Street called as “Asfalt Street” (Asphalt Street), Ziyapaşa Avenue known as İstasyon Street, and lastly Gazipaşa Avenue took shape after these developments.

In these aforementioned districts, new residences were constructed, as examples of modern architecture, surrounded with well-cared gardens; and three to six floors of accessory apartment buildings were built later on, as of 1960’s.

In the period starting from 1980’s till today, firstly the two-storey garden houses which left their mark on that period and then the first apartment buildings of Adana were demolished and converted into reinforced concrete multi-storey buildings. As of 1960’s, final adjustments made in the districts between the D-400 highway and the railway where the social and cultural life of the city was mostly concentrated. One of these was the Central Park, put into service in 2004 in the eastbound of Seyhan River side which was rearranged and widely regreened.

Despite the city’s multi-centred structure today, the aforesaid region maintains to be the main social and cultural attraction point of the city where ceremonies and festivals are still organised.

Eklenme tarihi: 10-05-2020

Vali Yolu Caddesi / Vali Yolu Street

Geri

Vali Yolu Caddesi / Vali Yolu Street

Vali Yolu Caddesi üzerinde Adana’nın Cumhuriyet dönemindeki kentsel gelişimine paralel olarak inşa edilmiş kamusal yapılar ve sivil mimarlık örnekleri yer almaktadır. Cadde ismini 1930 yılında bu sokak üzerinde inşa edilmiş olan ve halen aynı parselde olup 1990’lı yıllarda yenilenen Vali Konağı’ndan almaktadır.

Yeni Türkiye Cumhuriyeti’nde sosyal yapılanmaya öncelik verilip, devlet eliyle pek çok kamu ve hizmet binası yaptırılmıştır. Bu bağlamda Vali Yolu Caddesi üzerinde 1928 yılında inşa edilen, kendi alanında ülkenin tek kuruluşu olan Sıtma Enstitüsü, bölgenin o dönemdeki en önemli sağlık sorunlarından biri olan sıtma hastalığı ile mücadele etmek, araştırma yapmak, denetlemek ve halkın eğitimini sağlamak için kullanılmıştır. Bu cadde üzerindeki bir başka önemli kamu yapısı da 1959 yılında inşa edilen Menderes Kapalı Spor Salonu’dur. 2500 kişi kapasiteli bu yapı yıllar boyu basketbol, voleybol gibi çeşitli spor karşılaşmalarına ve konser, tören, yarışma gibi sosyal etkinliklere ev sahipliği yaparak birçok insanın anılar biriktirdiği bir mekandır.

Sokak içerisinde ayrıca 1938 yılında 9.600 kişilik olarak hizmete giren Adana 5 Ocak Fatih Terim Stadyumu da yer almakta ve halen Adana Demirspor ve Adanaspor gibi kentin köklü futbol takımlarının maçlarına ev sahipliği yapmaktadır. Stadyum 1975 ve 1988 yıllarında yapılan tadilatlarla bugünkü halini almış ve 16.095 kişilik kapasiteye ulaşmıştır.

Vali Yolu Caddesi özellikle mart ve nisan aylarında açan çiçekleriyle şehrin sembollerinden biri olan portakal / turunç ağaçlarının kent merkezinde en güzel görülebildiği sokaklardan biridir.

Vali Yolu Street

Built in parallel to the urban development in the Republican period, public structures and civil architecture models in Adana take place on Vali Yolu (Governor’s Road) Street. It is named after the Governor’s House built in 1930 and renewed in the 1990’s, located still in the same plot.

In the New Turkish Republic, social structuring was prioritized and many public and service buildings were constructed by the government. In this regard, the Institute of Malaria, as the only institute of the country in this field which was constructed in 1928 on Vali Yolu Street, was used to fight against malaria, to make researches, to examine and to ensure the public awareness since it was the most critical disease at the time. Another important public building located on this street is Menderes Indoor Sports Hall built in 1959. This structure, with a capacity of 2500 people, left its guests with pleasant memories and hosted various sporting events such as basketball, volleyball as well as social gatherings like concerts, ceremonies and contests.

In addition, Adana 5 Ocak Fatih Terim Stadium, built on the same street in 1938, with a capacity of 9600 people, still hosts the most essential football teams of the city such as Adana Demirspor and Adanaspor. Thanks to the modifications made in 1975 and 1988, the stadium reached today a capacity of 16.095 people.

Eklenme tarihi: 10-05-2020

Sular ve Yazlık Sinemalar / Sular Quarter and Open-Air Cinemas

Geri

Sular ve Yazlık Sinemalar / Sular Quarter and Open-Air Cinemas

Tren istasyonunun önünden başlayarak demiryolunun güneyinde, doğu-batı aksında uzanan Cevat Yurdakul Caddesi civarı, 1960’lı yılların sonundan itibaren SULAR mevkii olarak adlandırılmaktadır. İsmini, caddenin sonunda yer alan Devlet Su İşleri’nin idari binalarından almaktadır. Sular çevresi, 90’lı yılların sonuna kadar Adana’nın büyük cadde ve bulvarlarının buluştuğu bir kesişim noktasıydı. Bilhassa 1970-1990 yılları arasında Adana’nın sosyal yaşam alanı haline gelmiş, şehrin en gözde eğlence ve dinlence alanlarından biri olmuştur. Şehrin iki önemli spor kulübü Adana Demirspor ve Adanaspor’un tesislerinin de o dönemler burada olması bölgenin önemini artırmıştır.

Bölge, aralarında Sular, Bahar, Gar, Köşk ve Venüs Sinemaları’nın yer aldığı 5 adet yazlık sinema, pek çok kafe, restaurant, dondurma salonları ve çok çeşitli yiyecek ve içecek satan seyyar satıcıları; Gümüşat, Şadırvan ve Uğur Paça Salonu gibi işletmeleriyle 7’den 70’e Adanalıların buluşma noktası olmuştur.

Adana’nın uzun geçen yaz mevsiminin sıcak gecelerinde, yazlık sinemalar her yaş ve sosyal statüden kent sakinlerinin buluşma noktasıydı. Bölgedeki sinemalar 500-1000 adet kapasiteye sahipti ve 80’lı yıllarda Adana’da 100’e yakın yazlık sinema bulunmaktaydı. Bazı varsayımlara göre, hafta sonu gecelerinde 50.000 Adanalı yazlık sinemalarda film izlerdi.

Bu alanda bulunan sinemalarda çoğunlukla Türk Filmi gösterilirdi ve başrol oyuncularının da katıldığı birçok filmin gala gecesi gerçekleşirdi. Adana’nın film endüstrisinde önemli paya sahip olduğu 1970’li ve 1980’li yıllarda, yazlık sinemaların İstanbul’daki sinemalardan daha fazla hasılat yaptığı ve yapımcıların Adana sinemalarına film yetiştirmekte zorlandığı ifade edilmektedir.

Sular Quarter and Open-Air Cinemas

Starting from the train station stretching in the east-west axis southbound from the railway, Cevat Yurdakul Street was named SULAR site as of the end of the 1960’s. It is named after the Regional Quarters of the State Hydraulic Works located at the end of the street. Sular and its surroundings was the focal point of Adana’s major streets and avenues until the 90’s.

Particularly between the years 1970-1990, Sular became the social living quarter of Adana and turned out to be among the most popular recreational grounds of the city. The presence at the time of the premises of the city’s two major sports clubs, Adana Demirspor and Adana Spor added to the importance of the quarter.

Once a popular meeting place for people of Adana from 7 to 70, the quarter included roadhouses such as Gümüşat, Şadırvan and Uğur’s Trotter Shop; 5 different open-air cinemas such as Sular, Bahar, Gar, Köşk and Venüs Cinemas; various coffee shops, restaurants, ice-cream shops and peddlers selling a great variety of food and beverages. The region currently maintains its characteristics as a crucial point, even though the open-air cinemas are no longer operative.

The open-air cinemas used to be the meeting point of the city-dwellers of all ages and social status in the long lasting hot summer season of Adana. The cinemas in the region had a capacity of 500-1000 people and there were upto 100 open-air cinemas in the 80’s. Purportedly, there were 50.000 people occupying the open-air cinemas on the weekend evenings in Adana.

The Cinemas in this area would mostly screen Turkish Movies and famous actors and actresses would attend the premieres. It is stated that, in the 1970’s and 1980’s in which Adana loomed large in the film industry, the open-air cinemas used to gross more than the cinemas in Istanbul and that the film producers had difficulty in rushing films off to the cinemas in Adana.

Eklenme tarihi: 10-05-2020

Ziyapaşa Bulvarı ve Ramazanoğlu Caddesi / Ziya Paşa Avenue and Ramazanoğlu Street

Geri

Ziyapaşa Bulvarı ve Ramazanoğlu Caddesi / Ziya Paşa Avenue and Ramazanoğlu Street

Yapımına 1956’da başlanan Ziyapaşa Bulvarı, ismini 1877-1880 yılları arasında Adana’da valilik yapan büyük şair ve devlet adamı Ziya Paşa’dan almaktadır. Ramazanoğlu Caddesi ise ismini Adana ve çevresinde 14. ve 15. yüzyılda Türk hakimiyetini pekiştiren Ramazanoğlu Beyliğinden almaktadır.

Cumhuriyet Dönemi Mimari Mirası

Ramazanoğlu Caddesi üzerinde Adana’nın Cumhuriyet dönemindeki kentsel gelişimine paralel olarak inşa edilmiş, apartman ve müstakil konutlara ait sivil mimarlık örneklerini görmek mümkündür.

1933-1939 yılları arasında hazırlanan Jansen planında yer alan konut bölgeleri, bahçe içerisinde bir veya iki katlı konutlardan oluşan bir dokuya sahiptir. İmar planının uygulanmaya başlandığı 1940’lı yıllar toprak ve fabrika sahiplerinden oluşan sosyal sınıfın ekonomik gücünün artışına denk gelmiş ve bu grup tarihi kent merkezi ile Yeni İstasyon arasında oluşturulan planlı bölgelere yerleşmeye başlamıştır. Alan kısa sürede bakımlı bahçelerle çevrili konutlar ile yapılanmıştır. Modern mimarinin nitelikli örneklerinden olan bu yapılar, yerel koşulların yanı sıra dönemin mimarlık eğilimlerini ve modern yaşam anlayışını da yansıtmaktadır. Bu yapılardan bir tanesi Mimar Ertuğrul Arf tarafından cömert oranlar ve ince düşünülmüş detaylarla tasarlanmış olan Talip Aksoy Evi’dir (1952-1957). 1960’lardan itibaren bu müstakil konutlarla birlikte kent siluetinde yükselen modern mimari unsurlarla inşa edilmiş apartman yapıları görülmeye başlanmıştır. Yine Ramazanoğlu Caddesi üzerinde karşımıza çıkan İş Apartmanı da 1977 yılında, az rastlanan brüt beton kullanımı ile modern mimari anlayış çerçevesinde, şehrin mevsimsel koşulları gözetilerek inşa edilmiş bir örnektir.

Ziya Paşa Avenue and Ramazanoğlu Street

Ziya Pasha Avenue, started to be constructed in 1956, is named after the great statesman and poet Ziya Pasha who was the Governor of Adana between the years 1877-1880. Ramazanoğlu Street is named after Ramazanoğulları Beyliği (Ramadanid Emirate) that reinforced the Turkish dominance in the 14th and 15th centuries in Adana and its surroundings.

Architectural Heritage of the Republican Period

Ramazanoğlu Street portrays apartment buildings and detached houses bearing the traces of civil architectural models, built in parallel to the urban development in the Republican Period in Adana. The residential districts, within the scope of Architect Jansen’s plan prepared between 1933-1939, have the texture of one or two-storey garden houses. As the implementation of the development plan in the 1940’s coincided with the rise in the economical power of the social class composed of land owners and industrialists, the developed regions between the historical city centre and the New Station were populated by this same group of people. The area was built up in a short time with houses surrounded by well-cared gardens. Qualified models of modern architecture reflect the local conditions as well as the architectural trend and the perspective on modern life concerning this period. An example is the Talip Aksoy House designed based on generous proportions and fine details by Architect Ertugrul Arf.

As of the 1960’s, the urban skyline portrayed the apartment buildings as well, constructed with the emerging modern architectural elements. Another example on the Ramazanoğlu Street is İş Apartmanı built in 1977 within the framework of modern architectural style portraying the exceptional use of exposed concrete and taking into consideration the seasonal conditions of the city.

Eklenme tarihi: 10-05-2020

Ziyapaşa Bulvarı / Ziyapaşa Boulevard

Geri

Ziyapaşa Bulvarı / Ziyapaşa Boulevard

1930’lu yıllarda Adana’nın şehir planını hazırlayan Hermann Jansen’in çizdiği planda mevcut olan Ziyapaşa Bulvarı, Yeni İstasyon’dan Atatürk Parkına kadar uzanan, ağaçlarla çevrili yeşil bir yaya yolu olarak tasarlanmıştır. 1956’da trafiğe açılan caddenin Yeni Cami’ye kadar olan kısmının tamamlanması yapılan istimlakler nedeniyle 1960’lı yılları bulmuştur.

Ziyapaşa Bulvarı’nın hemen batısında yer alan Yüzevler Mahallesi Adana’nın ilk imar planının uygulamasında pilot olarak seçilen bölgelerdendir. 1940-47 yılları arasında dönemin Belediye Başkanı Kasım Ener’in Adanalı mimarlara hazırlattığı örnek yüz adet bahçeli konut projesinin, Emlak Bankası’nın 20 sene süreyle taksitle ödeme imkanı sunması sayesinde hayata geçmiştir. Yüzevler Mahallesinde günümüzde, ızgara planlı bahçeli evlerden oluşan kent dokusundan geriye sadece birkaç ev kalmıştır.

Ziyapaşa Bulvarı adını 1877-1880 yılları arasında Adana’da valilik yapan, döneminde Osmanlı İmparatorluğu’nun en önemli devlet adamlarından biri ve aynı zamanda şair olan 1825 İstanbul doğumlu Ziya Paşa’dan almaktadır. Ziya Paşa, Adana’da önemli imar çalışmaları gerçekleştirmiş, Büyük Saat’in temelini attırmış, bir tiyatro binası inşa ettirerek temsiller tertip ettirmiş, yeni okullar açmış ve devlet memurlarının verimliliğini artırmak üzere kurslar düzenlettirmiştir. Devlet adamlığının yanı sıra edebi yönüyle de ön plana çıkan Ziya Paşa, Tanzimat dönemi Türk edebiyatının önde gelen isimlerinden birdir. 1880’de Adana Valiliği sırasında hayatını kaybeden Ziya Paşa’nın kabri Ulucami’nin yanında kendi ismini taşıyan parkın içerisindedir.

Ziya Paşa Bulvarı günümüzde mağaza, kafe ve restoranlarıyla şehrin nabzını tutan bulvarlardan biri olmaya devam etmektedir.

Ziyapaşa Boulevard

Taking part in Hermann Jansen’s urban development plan prepared for Adana in the 1930’s, stretching out from the New Station till the Yeni Cami area, Ziya Paşa boulevard was first designed as a green pedestrian road surrounded by trees. Started to be in use in 1956, the completion of the avenue till the Yeni Cami (Mosque) lasted until the 1960’s due to the expropriation works.

Indeed, Yüzevler (100 Houses) District, located in the western part of Ziya Paşa Boulevard, is among the pilot areas for implementation of the first development plan of Adana.

It came into life between 1940-1947, based on the exemplary project involving one hundred residences with gardens, designed by the architects of Adana by request of the mayor of the period Kasım Ener and thanks to the introduction of a 20-years instalment contract by Emlak Bank. Only a few samples remained in the Yüzevler District out of the grid-plan urban texture made up of houses with gardens.

Ziya Paşa Boulevard is named after one of the most significant statesman of the Ottoman Empire at his time and a great poet Ziya Pasha, born in 1825 in İstanbul. Ziya Paşa was the Governor of Adana between the years 1877-1880 and under his governorship crucial development works were carried out, the foundation of the Great Clock Tower was laid, a theatre building was constructed and plays were performed, new schools were opened and training courses were held in order to improve the productivity of the civil servants. Moreover, alongside his statesmanship, he was among the prominent people in the Turkish literature of the Reform Period. He passed away during his governorship in Adana in 1880 and his grave is in the park named after him in Ulucami.

Today, Ziya Paşa Boulevard continues to be the heart of the city with its wide variety of stores, coffee shops and restaurants.

Eklenme tarihi: 10-05-2020

AFİYETLE

Balıkçılar

Bistro ve Restoranlar

Kebap/Et

ANLA

Adana Tarihi/History of Adana

Adana’nın Orta Paleolitik (M.Ö 250.000 - 50.000) döneme uzanan bir geçmiş barındırdığı düşünülmektedir. Öte yandan Tatarlı ve ovadaki birçok höyükte Neolitik çağa, yani günümüzden 10.000 yıl öncesine dayanan izler olduğu bilinmektedir. Ancak bu döneme dair araştırmalar henüz başlangıç safhasındadır.

MÖ. 2. binyıldan günümüze dek çeşitli isimlerle anılagelen Çukurova’nın şimdiye dek belirlenebilen en eski ismi Kizzuvatna’dır. Bölge batıda Alanya’dan başlayıp doğuda İskenderun Körfezi’ne kadar uzanmaktadır. Bölgeye sonraki yıllarda Kilikya denilmiş, tarihçi Heredot ve coğrafyacı Strabon, Kilikya’yı Taşlık Kilikya ve Ovalık Kilikya diye ikiye ayırmıştır. Ovalık Kilikya merkezi Adana olmak üzere Tarsus’u, Mersin’in bir bölümünü ve İskenderun’u içine alan, bugünkü Çukurova’ya tekabül eder. Taşlık Kilikya ise Mersin'den Anamur'a kadar uzanan dağlık kıyı şeridini kapsamaktadır. Boğazköy’de yapılan kazılarda M.Ö. 1550 yılına tarihlenen bir metindeAdana, Uru Adani olarak tanımlanır. Bu metinler Adana isminin dört bin
yıldır değişmeden günümüze kadar geldiğini göstermektedir. Kizzuvatnalılar Çukurova’da önemli kentler kurarlar. Başkentleri Şar’dır. Anadolu’da Hitit rüzgarları eserken Hititler için bir ruhani merkez olarak görülen Kizzuvatna bağımsız bir devlet olarak kalmış, Hitit kralları Kizzuvatna krallarıyla M.Ö. 1400’lere kadar eşitlik esasına dayanan devlet antlaşmaları imzalamıştır.

İskender ve Helenistik Dönem

M.Ö. 8. yy.da Asurlular, Que olarak tanımladıkları Çukurova üzerinde hakimiyet kurarak bölgeye Asur ve Babil’den gelen göçmenleri yerleştirmiştir. Asur Devleti M.Ö. 612’de ortadan kalkınca bölgenin yerel halkları Que ve Hilakku kısa bir süre bağımsız bir birlik kurmuş, çok göçmeden bölge Perslerin egemenliği altına girmiştir. Pers İmparatoru III. Darius M.Ö. 333 yılında İskenderun Körfezi yakınlarındaki İsos Kenti’nde Makedonyalı Büyük İskender’le savaşa tutuşmuş ve savaşın galibi İskender, Çukurova’da Helenistik dönemi başlatmıştır. Büyük İskender’in ömrü kısa sürmüş, ölümünden sonra komutanları arasındaki mücadeleler başkenti Antakya olan Seleukos Devleti'nin bölge hakimiyetini ele almasıyla neticelenmiştir. İskenderun ve Yumurtalık gibi şehirler bu devirde kurulmuştur.kenti Antakya olan Seleukos Devleti'nin bölge hakimiyetini ele almasıyla neticelenmiştir. İskenderun ve Yumurtalık gibi şehirler bu devirde kurulmuştur.

Korsanlar, Tarkandimatos ve Roma Hakimiyeti
M.Ö. 2. yy.da Çukurova’ya korsanlar hakim olmuş, Romalılara karşı büyük bir direniş göstermişlerdir. Romalılar korsanlara karşı bölgede ancak M.Ö 67’de hakimiyet sağlayabilmiş, Roma’nın Kilikya eyaleti de M.Ö 64’te kurulmuştur. Eyaletin yönetimi bir süre yerel krallardan Tarkandimatos, Kommane Kralı Antiokhos gibi krallara bırakılmışsa da en sonunda MS. 72’de doğrudan imparatora bağlı bir eyalet haline getirilmiştir.

Bölgedeki Roma egemenliğiyle Adana, Anavarza, Şar kentleri gelişme göstermiş, bölgeye suyolları, açık hava tiyatroları, hipodrom ve köprüler
yapılmıştır. M.Ö. 117 - 138 Hadrianus döneminde Taş Köprü yapılmış, M.Ö. 395 yılında Roma imparatorluğu, Doğu ve Batı Roma diye ikiye ayrılmıştır. Anavarza, 2 ve 3. yy.da imparatorluğun doğu seferleri için büyük bir garnizon kenti haline gelir ve şehir için metropolis ifadesi kullanılır.

Arap Akınları ve Çukurova’nın Türkleşmesi
Adana’ya ilk Arap akınları Halife Ömer zamanında başlamış olsa da kent, Halife Abdülmelik zamanında, kısa bir süreliğine Emevilerin yönetimi altına girmiştir. Abbasi imparatoru Harun Reşit zamanında, komutan Süleyman El - Türki vasıtasıyla 8. yy.dan itibaren Adana ve civarına Türk-İslam unsurlar yerleştirilerek, kendilerine toprak verilmiş ve burada yaşaması teşvik edilmiş. Harun Reşit döneminde, Adana gelişme gösterirken, Çukurova’da yeni kentler kurulmaya başlamıştır. Bizans’la Araplar arasında bir sınır bölgesi olan Çukurova’da, 10 yy.da Bizans hakimiyeti tekrar kurulmuş, iki devlet arasında devam eden mücadele bölge nüfusunun ciddi oranda azalmasına neden olmuştur.

Anadolu’nun Türkleşmesi süreci Selçukluların sahneye girmesiyle hız kazanmış 1083’te Süleyman Şah Adana ve çevresini fethetmiştir. Bizans’ı çok zor durumda bırakan bu gelişmelerle Haçlı Ordusu kurulmuş ve 1097’de başlayan 1. Haçlı Seferi ile 1204’te gerçekleşen 4. Haçlı Seferi arasında Anadolu bir hayli kana bulanmıştır. Haçlı orduları Kilikya ve civarında yaşayan Ermenileri kendilerine müttefik olarak almış ve böylelikle bölgede Ermeni Prensliği kurulmuştur. 12. yy. boyunca bölgede hakimiyet sağlamaya çalışan Ermeniler birçok savunma yapısı inşa etmiş, Bizans, Ermeni ve Türkler arasındaki mücadele yüzyıl boyunca durmaksızın devam etmiş, bu mücadele 14. yüzyıla da sarkmıştır. 14. yüzyılın ortalarından itibaren Memluklar, birbirlerine düşmüş Ermeni prenslerinin yönetimine son vermiş, Oğuzların Yüreğir boyundan Ramazan Bey, Çukurova’ya hakim olarak, bölgede Ramazanoğulları Beyliği'ni kurmuştur.

Osmanlı Dönemi
Beylik topraklarında 15. yy. boyunca her ikisinin de hükümdarları Türk olan Osmanlı ve Memlükler arasında devam eden mücadele, 1485-1490 arasında iyice kızışmıştır. Bu mücadele esnasında denge politikası izleyen Ramazanoğulları, Yavuz Sultan Selim’in Mısır seferinde tarafını belli etmiş, Ramazanoğlu Mahmut Bey bu savaşta Yavuz Selim’in kurmayları arasına girmiştir. Bunun sonucunda Ramazanoğulları, Osmanlı egemenliğini kabul etmiş; Adana’nın, sancakbeyi adı altında Ramazanoğulları sülalesinden gelen valililer tarafından yönetildiği bir dönem başlamıştır. Bu dönemde Adana hızlı bir gelişme göstermiştir. Memluk, Selçuklu ve Osmanlı mimarisinin birleşmesinden özgün eserler ortaya çıkmış, tarım ve hayvancılık gelişmiştir. Adana bölgenin en önemli kenti haline gelmiştir. 1833-1840 yılları arasında Osmanlı’ya karşı ayaklanan Kavalalı Mehmet Ali Paşa, oğlu İbrahim Paşa komutasındaki orduyla Adana’yı ele geçirmiştir. Osmanlı ile yapılan anlaşma sonrası İbrahim Paşa kenti tekrar Osmanlı’ya bırakır. 1864’te bölgeye gelen Fırka-i Islahiye ordusu başına buyruk göçer aşiretleri ovada iskan eder, boyun eğmeyenleri bölgeden sürer. Ovada bataklıklar kurutularak ziraat faaliyetleri başlar. Adana pamuğunun dünya pazarlarına ulaşmasıyla birlikte kent bir çekim merkezi haline gelir.

Kurtuluş Savaşı’nda Adana
Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra emperyalist güçler tarafından tüm Anadolu’yla birlikte işgal edilen Adana, işgalden kurtulmak için başlatılan Kurtuluş Savaşı’nda önemli roller almıştır. Türkiye Cumhuriyetinin kurucusu, Mustafa Kemal Atatürk, Adana’ya gelir, Kurtuluş Savaşı’nı başlatmaya Adana’da karar verir. Anadolu’yu işgal edenlere ilk direniş kurşunu, Adana’nın Dörtyol ilçesinde atılır.

Eklenme tarihi: 09-03-2020

İklimler ve Mevsimler

KIŞ

Kış ayları genel olarak soğuk ve yağışlıdır. Aralık, Ocak ve Şubat ayları hemen hemen eşit derecede yağış alır ve ortalama her 3 günün biri yağışlı geçer. Yine de güneşli gündüzlerde hava sıcaklıkları rahatlıkla 16-17 dereceleri görür. Kış sonuna doğru ovada Seyhan ve Ceyhan nehirleri taşkınlar yapar, Baraj Gölü’nün suları yükselir. Açık havalarda kuzeyde Toroslar’ın karlı zirveleri kent merkezinden bile görülür. Toroslar’a kar yağar. Haftasonu eğlenceleri arasında kar görmeye ve kardan adam yapmaya Pozantı yaylalarına gitmek yer alır.

İLKBAHAR

Martla beraber şehre bahar gelir, hava ısınmaya başlar ancak yağışlar hemen azalmaz. Nisanda gündüz sıcaklıkları sıklıkla t-shirt giydirir. Yağışlı gün sayısı da önceki aylar kadar vardır ancak aynı gün güneş açtığı çok olur. Mayıs ayı itibariyle, özellikle ikinci yarısında Adana’da Türkiye’nin birçok başka şehrinin yaz sıcaklıklarına ulaşılır. İlkbahar doğayı keşfetmek için mükemmel bir zamandır. Çiçekler açar, Nisanda bahar dolu dizgin gelmiştir, ovada muhteşem bir bereket hüküm sürer, renkler coşar. Irmaklar coşkun akar.

YAZ

Haziran sıcaktır, yağış iyice azalır ama Temmuz ve Ağustos sıcaklıkları dayanılır cinsten değildir. Haziran ortasından Eylül başına kadar neredeyse hiç yağmur yağmaz. Çukurova’nın meşhur sarı sıcağı hüküm sürer. Evlerde klimasız oturmak mümkün olmaz. Çalışmayan aile fertleri yaylaya ya da deniz kenarına göçer. Ova kupkuru kesilir, renkler çoraklaşır, donuklaşır.

SONBAHAR

Eylül ayının yazdan pek bir farkı yoktur, ancak ekimle beraber akşamları bir hırka ihtiyacı duyulmaya başlar. Ekimin ikinci yarısına kadar 30 dereceye yakın gündüz sıcaklıkları gayet normal karşılanır. Ekimde ayın ortalama 5 günü, kasımda ise 7 günü yağmurlu geçer. Kasımda hava sıcaklıkları düşmeye başlar ama evleri ısıtma ihtiyacı aralıkla beraber başlar. Sonbahar doğa gezileri için müthiştir. Yağışlar Aralıkdan önce artmaz, sıcaklıklar doğa yürüyüşleri için makul hale gelir.

Eklenme tarihi: 09-03-2020

Adana’nın Kentsel Gelişimi / Adana’s Urban Development

Adana kentinin ilk yerleşiminin bugünkü Tepebağ Höyüğü civarında olduğu, kentin merkezinin de Roma döneminde Taşköprü ve devamında uzanan bugünkü Abidinpaşa Caddesi etrafında geliştiği düşünülmektedir.

16. yüzyıl boyunca Ramazanoğulları döneminde büyüme kaydeden kentte mahalle sayısı 17’den 28’e ulaşmıştır. Osmanlı döneminin camiyi ya da mescidi merkeze alan geleneksel yaşantısının biçimlendirdiği organik ve dar sokaklardan oluşan kent dokusu, Tepebağ, Kayalıbağ ve Ulucami gibi Adana’nın tarihi mahallelerinde günümüze değin görülebilmektedir.

19. yüzyıla gelindiğinde etrafı bağ ve bahçelerle çevrili küçük bir kent olan Adana, kenti çevreleyen bataklıkların kurutulması, Tarsus, Adana ve Ceyhan ovalarına 1862’den itibaren pamuk ekilmesiyle birlikte yeni bir döneme girmiştir. Bir yandan pamuğun Adana-Mersin demiryoluyla dünya dokuma sanayisine hammadde olarak taşınması, diğer yandan da Seyhan nehrinde oluşan taşkınların, inşa edilen setlerle kontrol altına alınması, kentin büyüme ivmesini hızlandırmış, Mersin yönüne doğru fabrikalar çoğalmıştır.

1911’de yeni tren istasyonunun (bugünkü Adana Garı) inşasıyla birlikte geleneksel kent merkezi ile istasyon arasındaki bölgenin yapılaşmaya başladığı görülür. 1930’lu yıllarda başkent Ankara’nın da imar planını hazırlamış olan Hermann Jansen’in Adana için hazırladığı ızgara planın uygulanmasıyla birlikte, söz konusu bölgede şehrin en gözde ve modern konutları boy göstermeye başlamıştır.

Kent 1950’lerde göçe bağlı nüfus artışının hızlanmasıyla batıya ve kuzeye doğru genişlemeye devam etmiş, 1969 ve ardından 1980’li yıllarda yapılan çeşitli imar planları ile günümüzde kuzey Adana olarak bilinen yerleşim alanları oluşmaya başlamıştır.

Adana’s Urban Development

It is considered that the first settlement of the city of Adana is around Tepebağ Mound and the city centre is thought to be around the Stone Bridge and the westbound Abidinpaşa Street which remained from the Roman period.

The urban growth of Adana throughout the 16th century in the Ramazanoğulları period, resulted in an increase in the number of districts from 17 to 28. The urban fabric made of structural and narrow streets formed by the traditional living of the Ottoman period which was mostly mosque centric, can also be seen today in the historical districts of Adana such as Tepebağ, Kayalıbağ and Ulucami.

As for the 19th century, surrounded with orchards and vineyards, Adana entered into a new period together with the draining of the swamps and the planting of cotton in Tarsus, Adana and Ceyhan valleys as of 1862. The transportation of cotton as raw material for the world textile industry by Adana-Mersin railroad on one hand, and keeping floods under control by constructing dams by Seyhan River on the other, accelerated the growth rate of the city. Besides, the factories were increased towards Mersin direction.

In 1911, together with the construction of the new train station (currently the Adana Central Station), urban development was observed in the region between the traditional city centre and the station area. In the 1930’s, by the implementation of the grid plan, prepared for Adana by Hermann Jansen, also the master planner of the capital, Ankara, the most popular and the most modern residences started to appear in this region.

As the population growth due to migration in the 1950’s gathered pace, the city went on in expanding towards west and northbound. Then, by various construction plans made in 1969 and in 1980’s onwards, a new settlement area started to appear which is known today as North Adana.

Eklenme tarihi: 10-05-2020

Şehirlerin 01 Numarasını Keşfedin...

FESTİVALLER

Altın Koza Film Programı

ADANA LEZZET FESTİVALİ BASIN BÜLTENİ

DESTEK VERENLER VE SPONSORLAR

NELER VAR?

SIKÇA SORULAN SORULAR

Portakal Çiçeği Karnavalı 2022

Selvi Boylum Al Yazmalım

İki Dil Bir Bavul

Züğürt Ağa

Suavi Konseri

Ceylan Ertem Konseri

Gülşen Konseri

PLANLA

Çukurova Deltasında Off-Road Safari

Portakal Çiçeği Karnavalını Kutla

Anavarza Kayalıkları

Çakıt Kanyonu Yürüyüşü

Lezzet Ziyafeti

Adana Böreği

Parklarda Hayat

Tarihi Kent Merkez

Göl Kıyısında Kahvaltı

Adana'da Deniz Havası

Gece Gezmesi

Göl Kıyısında Kahvaltı

Göl Turu

Toroslar’a Doğru

Ova'ya Yolculuk

Kentin Sosyal Merkezi

Adana Kebap

KEŞFET

Adana Sinema Müzesi

KARACAOĞLAN EDEBİYAT MÜZESİ

ATATÜRK BİLİM VE KÜLTÜR MÜZESİ

Milli Mensucat Fabrikası /Adana Müzesi / Historical National Textile Factory / Adana Museum

Taş Köprü

Atatürk Parkı / Atatürk Park

Büyük Saat

Adana Adliye Sarayı

Bosnalı Salih Efendi Konağı

İstiklal Ortaokulu

Milli Mensucat Fabrikası

Suphi Paşa Konağı

Adana Gar Binası ve İstasyon Yerleşkesi / Adana Train Station & Its Premises

75. Yıl Sanat Galerisi / 75th Year Art Gallery

Bahri Paşa Çeşmesi / Bahri Paşa Fountain

Adana Halkevi Binası / Adana Community Center

Eski Adana Müzesi / Old Adana Museum

Merkez Park / Central Park

Sabancı Merkez Cami / Sabancı Central Mosque

Abidinpaşa

Reşatbey ve Cemalpaşa Mahalleleri / Reşatbey and Cemalpaşa Districts

Vali Yolu Caddesi / Vali Yolu Street

Sular ve Yazlık Sinemalar / Sular Quarter and Open-Air Cinemas

Ziyapaşa Bulvarı ve Ramazanoğlu Caddesi / Ziya Paşa Avenue and Ramazanoğlu Street

Ziyapaşa Bulvarı / Ziyapaşa Boulevard

AFİYETLE

Ada Balık

Altın Balık

Balık Evi

Balıkçı Cevat

Çapa Balık

Ege Balık

Gölevi

Kalamış Balık

Ser Balık

Paşalimanı Bistro&Lounge

Füme

Dean Martin